بسم الله الرحمن الرحیم
خدمت همگان عرض می کنم. برادران، خواهران، اگر تا امروز در مسیر شهدا، خانواده شهدا و اسرا و جانبازان حرکت نکرده اید باید تجدید نظر کنید!
به خدا قیامت نزدیک است. به خدا همه ما میمیریم. آنها هر کدام به نحوی رفتند و شهید شدند. مکان آنها بهشت است.
اما خدا برای ما تعیین تکلیف کرده. اینقدر خُرده نگیرید. به خدا فردا سؤال میشوید. لااقل اگر نمیتوانیم کمک کنیم با حرفهایمان ضربه نزنیم. چرا بیجهت کاه را کوه میکنیم؟! من از خداوند میخواهم که ما را مدیون خون شهدا نمیراند.
به برادران رزمنده می گویم:
خدا را شکر کنید. نعمت بزرگی نصیب شما گردیده.
قدر خودتان را بدانید. نیّتهای خود را خالص کنید. من با مسئولیتی که داشتم میگویم: هر کجا که نیاز هست باید کار کنیم.
اگر میگویند کجا کار کن و کجا به شما نیاز است بهانه نیاورید. اینجا شیطان از راههای دیگر به سراغ انسان میآید. اینها بستگی به نیت دارد.
اگر برای دلمان کار کنیم اجر اخروی از بین میرود.
شما هر کجا هستید اولین وصیت من این است که به وصیت شهدا عمل کنید. شما ببینید آیا به وصیت شهدا عمل شده؟! چیزهایی که آنها میخواستند از آنها نگذرید. امام عزیز راجع به این وصیتنامه ها میگوید: شما پنجاه سال عبادت کردید.
یک سر به وصیت این ده پانزده سالهها بزنید. سَر ما در لاک خودمان نباشد. در گوشهای بسیجیان و سربازان و پاسداران ما جان میدهند در گوشهای دیگر مسائل مادی به حّد وفور است و...
وصیت دیگر من این که بر هر مسلمانی اطاعت از امام و مسئولین واجب است. اسلام امروز در ایران است. خدا به ما لطف کرده و اسلام را سربلند نموده.
خدای ناکرده به خاطر کوتاهی ما نباید این سربلندی راکد بماند. ما پیش خون شهدا مسئولیم. پیش آنها که در زندانهای بغداد شکنجه میشوند مسئولیم.
ما نمیگوییم حکومت اسلامی صد درصد در ایران پیاده شده اما واقعاً خیلی چشمگیر بوده. حالا را با زمان طاغوت مقایسه کنید. برخی هر چه(از مشکلات) به نظرشان میآید میگویند این چه اسلامی است!؟
شما مثل آیینه باشید. آیینه خوبیها و واقعیتها را نشان میدهد. جوانها را ببینید. مساجد را ببینید. اینها نتیجه انقلاب است.
مرا حلال کنید.
والسلام
