یکی از نگرانی‌هایی که اولیا خدا برای منتظران امام زمان(عج) داشتند این بود؛ کسانی که در عصر غیبت برای ظهور امام زمان (عج) و تعجیل فرج ایشان دعا میکنند، در عصر ظهور حضرت آماده یاری امام نباشند؛ این نگرانی را ما فراوان در کلام اولیا دین می‌بینیم.
به منظور آمادگی برای ظهور حضرت (عج) خوف و رجا با هم مفهوم پیدا می‌کند یعنی هم نگرانی و هم امیدواری برای ظهور مطرح است شاید عجیب باشد که بگویم در روایات متعدد آمده که امام زمان (عج) وقتی که ظهور میکنند، کسانی که منتظر ظهور بودند تصور میکنند امامشان طور دیگری عمل می‌کند، وقتی برنامه‌های ایشان را می‌بینند به ایشان می‌گویند از هر راهی آمدی، از همان راه برگرد، ما کاری با شما نداریم و احتیاجی هم به شما نداشتیم!
شاید به ذهن ما برسد این سخن برای غیر مسلمان‌ها و کسانی که منتظر امام نبودند، است درحالی که همان‌هایی که تصور می‌کردند جزو منتظران هستند این مطالب را بیان میکنند!
یک زمان ما امام زمان (عج) را می‌خواهیم برای وجود خود ایشان و یک زمان هم برای حوائج خودمان می‌خواهیم...
بنابراین باید در دعاهای ظهور امام دقت کنیم و از خدا بخواهیم ما را از آنهایی قرار بده که زمان ظهور حضرت، سرعت و سبقت در انجام خواسته‌های امام بگیریم نه خواسته‌های خودمان!
حقیقتا هم اگر از قلب ما سؤال شود چرا آنقدر برای ظهور دعا می‌کنیم، بعضی از ما می‌گوییم امام ظهور کند گرفتاری‌های شخصی ما را رفع کند درحالیکه در دعا به ما گفته‌اند که امام ظهور کند تا ما به دنبال برنامه‌های دینی و الهی خداوند بدویم.
مرحوم آیت‌الله بهجت می‌فرمودند بیش از آنکه برای ظهور امام زمان (عج) دعا کنیم، برای قابلیت ظهور ایشان دعا کنیم.
ما باید این آمادگی و قابلیت را داشته باشیم دعا برای ظهور امروز به یک شعار تبدیل شده است اما واقعا آیا آن آمادگی در ما هست و قابلیت ظهور را داریم؟
عصر ظهور امام زمان (عج) چند ویژگی دارد، یکی از این ویژگی‌ها گذشت، همدردی و همدلی مؤمنین با هم است، آیا ما امروز این شرایط را داریم؟
فردی نزد امام باقر (ع) آمد و به ایشان اعتراض کرد که چرا شما در برابر حکام ظلم بنی‌امیه قیام نمی‌کنید، جواب خدا را چطور می‌خواهید بدهید؟ در کوفه هزاران شمشیر زن آماده هستند، شما یک اشاره کنید اینها جانشان را در راه شما می‌دهند! امام در پاسخشان فرمود که جان بماند، آیا به این رسیده‌اید که اگر یک مؤمنی گرفتاری مالی داشت دستش را در جیب و حساب برادرش ببرد و به اندازه نیازش بردارد و زمانی هم که برادر متوجه شد، او را تشویق کند؟ آن فرد پاسخ داد که خیر، ما به اینجا نرسیده‌ایم!
امام هم گفت اگر کسی از مال خود حاضر نیست بگذرد، چطور می‌شود که از جانش حاضر به گذشت باشد!؟
همین نکته را درباره منتظران ظهور مهدی موعود (عج) نیز مدنظر قرار دهیم.
حجت‌الاسلام سیدحسین حسینی قمی
دعانوشت:
خدایا! بحق این ماه بندگی، ما را لایق و آماده ی ظهور مهدی فاطمه(روحی و ارواح العالمین له الفداه) کن.
